Fibromialgia jest przewlekłym zespołem bólowym, szacuje się, że z jej powodu cierpi 2–4% populacji ogólnej. Pomimo istotnego rozpowszechnienia fibromialgii w społeczeństwie, jej podłoże patofizjologiczne pozostaje w dużej mierze nieznane, a rozpoznanie stawia się oparciu o kryteria objawowe. W efekcie do grupy pacjentów z fibromialgią mogą być zaklasyfikowane osoby, których dolegliwości mają różną patogenezę. Nie jest więc zaskakujące, że skuteczność farmakoterapii fibromialgii pozostaje ograniczona. Celem tej pracy jest podsumowanie aktualnej wiedzy pochodzącej z badań, w których oceniano efektywność farmakologicznej terapii fibromialgii. Lekami o udowodnionej w największej ilości badań skuteczności w obniżaniu nasilenia objawów fibromialgii są: duloksetyna, milnacipran, pregabalina i amitryptylina. Liczba badań, w których obserwowano efektywność wenlafaksyny, gabapentyny czy innych niż inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny leków przeciwdepresyjnych, jest mniejsza. Dane pochodzące z prac oceniających skutki terapii selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny, tramadolu czy kanabinoli są zbyt skąpe, aby móc na ich podstawie wyciągać jednoznaczne wnioski. Dostępne doniesienia wskazują, że stosowanie opioidów (innych niż tramadol) jest w fibromialgii przeciwwskazane, podobnie stosowanie leków z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny wydaje się dyskusyjne, gdyż może prowadzić do zmiany fenotypu bólu. Brakuje danych przemawiających za skutecznością niesteroidowych leków przeciwzapalnych w fibromialgii. Opisywano ponadto pojedyncze prace, w których obserwowano korzyści płynące ze stosowania u chorych z fibromialgią innych leków i suplementów diety oraz ich połączeń. Podsumowanie zebranych informacji wskazuje, że ilość farmaceutyków, których skuteczność w terapii fibromialgii zweryfikowano w licznych badaniach klinicznych, jest ograniczona. Aby osiągnąć optymalną skuteczność farmakoterapii fibromialgii, potrzebnych jest więcej badań zgłębiających jej patofizjologię i prób weryfikujących efekty farmakoterapii w tej grupie chorych.